Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Παιδί βλέπω... τον προαιώνιο Θεό!


Δέχτηκε λοιπόν ο Θεός να παρουσιαστεί μπροστά μας με ορατή μορφή ανθρώπου, για να διαλύσει μ' αυτόν τον τρόπο κάθε αμφιβολία για την ύπαρξη Του. Κι ύστερα, αφού μας διδάξει με την αισθητή και αναμφισβήτητη παρουσία Του, να μας οδηγήσει εύκολα στην αληθινή πίστη, στ' αόρατα και υπερφυσικά.

Κατάπληξη με γεμίζει το θαύμα!
Παιδί βλέπω… τον προαιώνιο Θεό!

Σε φάτνη αναπαύεται, Αυτός πού έχει θρόνο τον ουρανό!
Χέρια ανθρώπινα αγγίζουν τον απρόσιτο κι ασώματο! Με σπάργανα είναι σφιχτοδεμένος, Αυτός πού σπάει τα δεσμά της αμαρτίας!

Όμως... τούτο είναι το θέλημα Του: Την ατιμία να μεταβάλει σε τιμή "με δόξα να ντύσει την ευτέλεια" και την προσβολή σ' αρετή να μεταπλάσει.

Πήρε το σώμα μου.
Μου προσφέρει το Πνεύμα Του. 

Μου χαρίζει το θησαυρό της αιώνιας ζωής, παίρνοντας αλλά και δίνοντας μου: 
Παίρνει τη σάρκα μου για να με ''αγιάσει" μου δίνει το Πνεύμα Του για να με σώσει!