Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

Υπάρχει τύχη;

Σχετική εικόνα

Ὑπάρχει «τύχη» ἢ Θεία Πρόνοια; Κατὰ Τὸν Ἱερὸν Χρυσόστομον: Εἶναι κακὸν καὶ ἀπηγορευμένον νὰ πιστεύῃ κανεὶς εἰς τὴν τύχην.

Καὶ λέγει: Ἄν ἡ τύχη κάνῃ τὸν καλὸν ἢ τὸν κακὸν (ἄνθρωπον), τότε γιατὶ συμβουλεύεις τὰ παιδιά σου καὶ τὰ νουθετεῖς;

Ὅλα τότε ἄσκοπα καὶ χαμένα. Ἄν ἡ τύχη κάνει τοὺς πλουσίους, καὶ τοὺς πτωχούς, τότε δὲν χρειάζεται μόρφωσις, οὔτε ἀγὼν διὰ ἀπόκτησιν περιουσίας.

Ἂν δὲν ὑπάρχῃ Θεός, ὁ ὁποῖος ἐποπτεύει τὰ πάντα, τότε δὲν θὰ ὑπῆρχε τάξις καὶ ἁρμονία, χωρὶς δηλαδὴ τὴν πρόνοιάν Του• Ἄν δὲν ὑπάρχῃ Θεὸς, πῶς ἔγιναν ὅλα αὐτά; Κι’ ἂν ὑπάρχῃ, πῶς τὰ παραβλέπει αὐτά; Ἄν πάλι – ὅπως συμβαίνει – τὰ ἐδημιούργησεν ὅλα, τότε πρόσεχε τὴν ἀσέβειαν καὶ βλασφημίαν!

Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Ανάμνησις ευρέσεως Ιερής Εικόνος της Παναγίας Ευαγγελιστρίας Τήνου

Απεικόνιση της θαυματουργής εικόνας

Στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Τήνου, η Μεγαλόχαρη απεικονίζεται σε στάση προσευχής να προφέρει τα λόγια από ένα ανοιχτό βιβλίο.... 

Απέναντί της είναι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ που κρατάει στα χέρια του έναν κρίνο ο οποίος συμβολίζει την αγνότητα, ενώ το Άγιο Πνεύμα με τη μορφή περιστεριού κατεβαίνει από τον ουρανό. Τη θεματολογία της εικόνας τη γνωρίζουμε από αντίγραφο, αφού η αυθεντική εικόνα είναι σκεπασμένη από πολύτιμα πετράδια, αφιερώματα που καλύπτουν την παράσταση του Ευαγγελισμού και όχι της Κοιμήσεως, όπως ίσως θεωρούν κάποιοι εξαιτίας της γιορτής τον Δεκαπενταύγουστο. 

Η άποψη ότι η Ιερή Εικόνα είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά εδράζεται στην τεχνοτροπία της που θεωρείται παλαιότερη της βυζαντινής περιόδου και ανάγεται στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Αρκετοί εκτιμούν ωστόσο ότι είναι μεταγενέστερη. Κάθε χρόνο συρρέουν χιλιάδες πιστοί στον ιερό ναό της Παναγίας της Ευαγγελίστριας. 

Μπαίνοντας κανείς στον ναό αντικρίζει την εικόνα στα αριστερά σε ένα μαρμάρινο προσκυνητάρι και εντυπωσιάζεται. Την ίδια εντύπωση προκαλούν και τα τάματα των πιστών που μαρτυρούν σε πολλές περιπτώσεις τις παρακλήσεις τους, κυρίως για θέματα υγείας. 

Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα


(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης
σήμερα, Κυριακῇ ΙΣΤ' Λουκᾶν, Τελώνου καί Φαρισαίου, 28 Ἰανουαρίου 2018)


Δόξα Πατρὶ… Ἦχος πλ. δ´

Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα, ὀρθρίζει γὰρ τὸ πνεῦμά μου, πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου, ναὸν φέρον τοῦ σώματος, ὅλον ἐσπιλωμένον, ἀλλ’ ὡς οἰκτίρμων κάθαρον, εὐσπλάγχνῳ σου ἐλέει. 


Καὶ νῦν… Θεοτοκίοv Ἦχος ὁ αὐτὸς

Τῆς σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε, αἰσχραῖς γὰρ κατεῤῥύπωσα, τὴν ψυχὴν ἁμαρτίαις, ὡς ῥᾳθύμως τὸν βίον μου, ὅλον ἐκδαπανήσας, ταῖς σαῖς πρεσβείαις ῥῦσαί με, πάσης ἀκαθαρσίας.


Στίχ. Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου, ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Ἦχος πλ. β’
Τὰ πλήθη τῶν πεπραγμένων μοι δεινῶν, ἐννοῶν ὁ τάλας, τρέμω τὴν φοβερὰν ἡμέραν τῆς κρίσεως, ἀλλὰ θαρρῶν εἰς τὸ ἔλεος τῆς εὐσπλαγχνίας σου, ὡς ὁ Δαυΐδ βοῶ σοι. Ἐλέησόν με ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα σου ἔλεος.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν


Κυριακάτικο Κήρυγμα

Αποτέλεσμα εικόνας για κηρυγμα κυριακης τελωνου και φαρισαιου

Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου

Η πρώτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην πολύ διδακτική παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, την οποία ο Κύριος διηγήθηκε, προκειμένου να διδάξει την θεοφιλή αρετή της ταπεινώσεως και να στηλιτεύσει την εωσφορική έπαρση. Δίδαξε την παραβολή αυτή «προς τινας τους πεποιθότας αφ' εαυτοίς ότι εισί δίκαιοι, και εξουθενούντας τους λοιπούς» (Λουκ.18,9). 

Ο ευαγγελιστής Λουκάς, με τρόπο λιτό, αλλά σαφέστατο, διέσωσε την παραβολή αυτή ως εξής: «’νθρωποι δύο ανέβησαν εις το ιερόν προσεύξασθαι , ο εις Φαρισαίος και ο έτερος τελώνης. Ο Φαρισαίος σταθείς προς ευατόν ταύτα προσηύχετο ΄ ο Θεός ευχαριστώ σοι ότι ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και ως ούτος ο τελώνης΄ νηστεύω δις του σαββάτου , αποδεκατώ πάντα όσα κτώμαι. 

Και ο τελώνης μακρόθεν εστώς ουκ ήθελεν ουδέ τους οφθαλμούς εις τον ουρανόν επάραι , αλλ' έτυπτεν εις το στήθος αυτού λέγων΄ ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ . Λέγω υμίν , κατέβη ούτος δεδικαιωμένος εις τον οίκον αυτού ή γαρ εκείνος΄ ότι πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται , ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται » (Λουκ.18,10-14). 

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

† Κυριακῇ 28 Ἰανουαρίου 2018 (ΙΣΤ' Λουκᾶ) (Τελώνου καί Φαρισαίου)


Τὸ Εὐαγγέλιον

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν 
Κεφ. ιη' : 10-14

Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην· Ἂνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι· ὁ εἷς Φαρισαῖος, καὶ ὁ ἕτερος Τελώνης. Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· Ὁ Θεός εὐχαριστῶ σοι, ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ Τελώνης. Νηστεύω δὶς τοῦ Σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. Καὶ ὁ Τελώνης μακρόθεν ἑστὼς, οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, ἢ ἐκεῖνος.

Φωτογραφίες από τον χθεσινό Εσπερινό της ανακομιδής του Ι. Λειψάνου του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου




Φωτογραφίες από την κοπή της Βασιλόπιτας του Κατηχητικού





Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018

Ἱερά Πανήγυρις


Ψυχανάλυση ἤ ἐξομολόγηση;

Αποτέλεσμα εικόνας για Πῶς μπορῶ νὰ δῶ ἄν ἔχω ταπείνωση;

Γιά νά θεραπευθοῦν τά διάφορα ψυχικά-ψυχολογικά νοσήματα, θά πρέπει νά ἀπομακρυνθοῦν τά πνευματικά τους αἴτια, πού εἶναι τά πάθη (μέ κυρίαρχο τόν ἐγωισμό) καθώς καί οἱ δαίμονες μέ τίς ἐνέργειές τους. 

«Τί θά πεῖ ἄγχος, νεῦρα, ψυχασθένειες;» ἐρωτοῦσε ὁ ὅσιος π. Πορφύριος. Καί ἀπαντοῦσε: «Ἐγώ πιστεύω ὅτι ὑπάρχει διάβολος σ’ ὅλα αὐτά. Δέν ὑποτασσόμεθα στόν Χριστό μέ ἀγάπη. Μπαίνει ὁ διάβολος καί μᾶς ἀνακατεύει»[1]. 

Αὐτά βέβαια (τά πάθη καί οἱ δαίμονες) δέν ἀπομακρύνονται μέ χάπια οὔτε μέ ἡλεκτροσόκ, ἀλλά μέ τό μυστήριο τῆς Γενικῆς Ἐξομολόγησης. 

Ὁ ἄνθρώπος θά πρέπει νά ἐξομολογηθεῖ μέ εἰλικρίνεια τά ἁμαρτήματα ὅλης του τῆς ζωῆς, τά κύρια γεγονότα πού τήν σημάδεψαν, καθώς καί τό πῶς ἐκεῖνος τά ἀντιμετώπισε, ὅπως δίδασκε ὁ θεοφώτιστος ἅγιος Γέροντας Πορφύριος[2].

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Πάνω από την αγάπη, πάνω από τον άνδρα σου, πάνω από την γυναίκα σου, πάνω από τα καθημερινά σου γεγονότα, να θυμάσαι ότι προορίζεσαι για τον ουρανό…


Πάνω από την αγάπη, πάνω από τον άνδρα σου, πάνω από την γυναίκα σου, πάνω από τα καθημερινά σου γεγονότα, να θυμάσαι...

ότι προορίζεσαι για τον ουρανό, ότι μπήκες στο δρόμο πού πρέπει οπωσδήποτε να σε βγάλει εκεί. Η νύμφη και ο γαμπρός δίνουν τα χέρια τους, τους πιάνει ο ιερεύς και ακολουθούν γύρω από το τραπέζι χορεύοντας και ψάλλοντας. Αυτό σημαίνει ότι ο γάμος είναι η πορεία, το ταξίδι πού θα καταλήξει στον ουρανό, στην αιωνιότητα.

Στον γάμο φαίνονται ότι παντρεύονται δύο. Δεν είναι όμως δύο αλλά τρεις. Παντρεύεται ο άνδρας την γυναίκα και η γυναίκα τον άνδρα, αλλά και οι δύο μαζί υπανδρεύονται το Χριστό. Τρεις επομένως λαμβάνουν μέρος στο μυστήριο και τρεις πλέον παραμένουν στη ζωή τους.

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

Πόνος γιά τόν ἄλλον

Αποτέλεσμα εικόνας για Πῶς μπορῶ νὰ δῶ ἄν ἔχω ταπείνωση;

Παλιά στήν πατρίδα μου, στά Φάρασα, ἔλεγαν: «Ἄν ἔχης καμμιά δουλειά, μήν τήν ἀφήνης γιά αὔριο. Ἄν ἔχης καλό φαγητό, ἄσ’ το γιά αὔριο, μήπως ἔρθη κανένας μουσαφίρης».

Τώρα σκέφτονται: «Νά ἀφήσουμε τήν δουλειά, μήπως ἔρθη κανείς αὔριο καί μᾶς βοηθήση. Τό καλό φαγητό, ἄς τό φᾶμε ἐμεῖς ἀπόψε!».

Οἱ περισσότεροι σήμερα γυρίζουν γύρω ἀπό τόν ἑαυτό τους. Μόνον τόν ἑαυτό τους σκέφτονται.

Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι βρέχει, γίνεται κατακλυσμός. Ἤ πέφτουν κεραυνοί.ζήτημα πέντε-ἕξι ψυχές νά θυμηθοῦν τούς καημένους τούς γεωργούς ἤ αὐτούς πού ἔχουν θερμοκήπια.

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

Πῶς μπορῶ νά δῶ ἄν ἔχω ταπείνωση;

Αποτέλεσμα εικόνας για Πῶς μπορῶ νὰ δῶ ἄν ἔχω ταπείνωση;

Περὶ ταπεινώσεως

Ὅποιος ἔχει τήν ταπείνωση μιμεῖται τόν ἴδιο τόν Χριστό. Οὐδέποτε παρεκτρέπεται, οὔτε κατακρίνει, οὔτε ὑπερηφανεύεται. Τίς ἐξουσίες ποτέ δέν τίς ἐπιθυμεῖ. Ἀποφεύγει τίς τιμές τῶν ἀνθρώπων. Δέν φιλονικεῖ γιά κανένα πράγμα τοῦ κόσμου τούτου!

Δέν ἔχει παρρησία, ὅταν ὁμιλῆ, καί δέχεται πάντοτε τίς συμβουλές τῶν ἄλλων. Ἀποφεύγει τά ὡραῖα ἐνδύματα, καί ἡ ἐξωτερική του ἐμφάνιση εἶναι ἁπλή καί ταπεινή.

Ὁ ἄνθρωπος, πού ὑπομένει ἀγόγγυστα ταπεινώσεις καί ἐξουδενώσεις, πάρα πολύ ὠφελεῖται. Γιά τοῦτο, ὄχι νά λυπῆσαι, ἀλλά ἀπεναντίας νά χαίρεσαι γι’ αὐτά, πού ὑποφέρεις. Κερδίζεις ἔτσι τήν πολύτιμη ταπείνωση, μέ τήν ὁποία σώζεσαι.

«Ἐταπεινώθην καί ἔσωσέ με (ὁ Κύριος)» (Ψαλμ. Ριδ΄ 6). Αὐτή τή ρήση πρέπει νά τήν ἔχωμεν πάντοτε κατά νοῦν.

Ἱερά Πανήγυρις


Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018

Πασαπνοάρια & Στιχηρά τῶν Αἴνων πλαγίου δ' ἤχου και ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ


(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης
σήμερα, Κυριακῇ ΙΕ' Λουκᾶν, 21 Ἰανουαρίου 2018)


ΑΙΝΟΙ
Ἦχος πλ.δ’

Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν· αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.

Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ· αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.

Στιχηρὰ Ἀναστάσιμα δ’.
Στίχ. Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον· δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ.
Κύριε, εἰ καὶ κριτηρίῳ παρέστης, ὑπὸ Πιλάτου κρινόμενος, ἀλλ’ οὐκ ἀπελείφθης τοῦ θρόνου, τῷ Πατρὶ συγκαθεζόμενος, καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, τὸν κόσμον ἠλευθέρωσας, ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου, ὡς οἰκτίρμων καὶ Φιλάνθρωπος.

Στίχ. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. 
Κύριε, εἰ καὶ ὡς νεκρὸν ἐν μνημείῳ, Ἰουδαῖοι σε κατέθεντο, ἀλλ’ ὡς Βασιλέα ὑπνοῦντα, στρατιῶταί σε ἐφύλαττον, καὶ ὡς ζωῆς θησαυρόν, σφραγῖδι ἐσφραγίσαντο, ἀλλὰ ἀνέστης καὶ παρέσχες, ἀφθαρσίαν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ.
Κύριε, ὅπλον κατὰ τοῦ διαβόλου, τὸν Σταυρόν σου ἡμῖν δέδωκας, φρίττει γὰρ καὶ τρέμει, μὴ φέρων καθορᾶν αὐτοῦ τὴν δύναμιν, ὅτι νεκροὺς ἀνιστᾷ καὶ θάνατον κατήργησε, διὰ τοῦτο προσκυνοῦμεν, τὴν ταφήν σου καὶ τὴν ἔγερσιν.

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς (εἰς ἦχον πλ. δ')


(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης
σήμερα, Κυριακῇ ΙΕ' Λουκᾶν, 21 Ἰανουαρίου 2018)


Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν


Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2018

Η χάρη της προσευχής φέρνει το νου σε επαφή με το Θεό

Αποτέλεσμα εικόνας για Η χάρη της προσευχής

Η συνεχής προσευχή χωρίζει το νου απ’ όλα τα νοήματα και έτσι τον εμφανίζει γυμνό από περισπασμούς ενώπιον του Θεού· διότι τα νοήματα προκαλούνται από διάφορα πράγματα. Τα δε πράγματα είναι άλλα αισθητά και άλλα νοητά. 

Εφ’ όσον λοιπόν ο νους διακινείται μέσα στην περιοχή των πραγμάτων αυτών, αυτά συλλαμβάνει και αυτά τα νοήματα περιφέρει. Η δε χάρη της προσευχής φέρνει τον νου σε επαφή με το Θεό. Αφού δε τον ενώσει με το Θεό, τον χωρίζει απ’ όλα τα νοήματα· τότε ο νους γυμνός πλέον επικοινωνεί μαζί Του και γίνεται θεοειδής. 

Αφού δε γίνει θεοειδής, ζητεί από το Θεό τα πρέποντα κι έτσι δεν σφάλλει ποτέ στα αιτήματά του, διότι πάντοτε η παράκλησή του πραγματοποιείται από το Θεό. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος μας διατάσσει: «αδιαλείπτως προσεύχεσθε…», για να πετύχουμε με την διαρκή συνάφεια του νου μας με το Θεό, σιγά-σιγά την αποκοπή του από κάθε προσκόλληση στα υλικά.

Οἱ Ἅγιοι Ἀθανάσιος καί Κύριλλος


Σήμερα ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει καὶ τιμᾶ τὴν ἱερὴ μνήμη δύο μεγάλων ἱεραρχῶν καὶ οἰκουμενικῶν διδασκάλων, τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου καὶ τοῦ ἁγίου Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπων Ἀλεξανδρείας. Κι οἱ δύο, πρῶτα οἱ ἅγιος Ἀθανάσιος κι ὕστερα ὁ ἅγιος Κύριλλος, ὑπῆρξαν ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἀγωνιστὲς κατὰ τῶν αἱρέσεων καὶ πρόμαχοι τῆς Ὀρθοδοξίας. 

Ἡ Ἐκκλησία τοὺς ἑορτάζει χωριστά, στὶς 2 Μαΐου τὸν ἅγιο Ἀθανάσιο καὶ στὶς 9 Ἰουνίου τὸν ἅγιο Κύριλλο, ἀλλὰ τοὺς ἑορτάζει καὶ τοὺς δύο μαζὶ σήμερα. Ἀπέχουν 80 χρόνια ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον καὶ ὁ ἅγιος Κύριλλος γεννήθηκε δύο χρόνια μετὰ τὸ θάνατο τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου. Ἔχουν σφραγίσει κι οἱ δύο μὲ τὸ πέρασμά τους ἀπὸ τὸ θρόνο τῆς Ἀλεξανδρείας τὴν ἱστορία καὶ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος γεννήθηκε στὴν Ἀλεξάνδρεια τὸ 295 ἀπὸ γονεῖς χριστιανούς. Μετὰ τὶς σπουδές του, ἔφυγε στὴν ἔρημο κι ἐκεῖ ἀσκήθηκε στὴν ἀρετή. Τότε γνώρισε καὶ τὸν ἅγιο Ἀντώνιο, τοῦ ὁποίου ὕστερα ἔγραψε τὸ βίο. Ὅταν γύρισε ἀπὸ τὴν ἔρημο, ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἀλεξάνδρειας Ἀλέξανδρος τὸν χειροτόνησε διάκονο καὶ τὸν πῆρε μαζί του. 

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2018

Ἐάν ἀσταμάτητα μετρᾶς τίς ἁμαρτίες τοῦ ἄλλου, οἱ δικές σου θά αὐξάνονται!


– Οἱ ἄνθρωποι, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ κυριαρχοῦν στὴν καρδιά τους, ἀκόμα λιγότερο μποροῦν νὰ κυριαρχοῦν στὴ γλώσσα τους.

– Οἱ ἄνθρωποι, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ βάλουν τάξη στὴν ζωή τους, ἀκόμα λιγότερο μποροῦν νὰ βάλουν τάξη στὸ κράτος...

– Οἱ ἄνθρωποι, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ δοῦν κόσμο μέσα τους, ἀκόμα λιγότερο μποροῦν νὰ δοῦν τὸν ἑαυτό τους στὸν κόσμο.

– Οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν μποροῦν νὰ συμμετέχουν στὸν πόνο τοῦ ἄλλου, ἀκόμα λιγότερο μποροῦν νὰ συμμετέχουν στὴ χαρὰ τοῦ ἄλλου.

– Κράτα ὅλα τὰ πράγματα στὴν κατάλληλη ἀπόσταση, μόνο τὴν ψυχή σου πλησίασε ὅσο περισσότερο στὸν Θεό.

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

Η προσευχή της μετανοίας

Αποτέλεσμα εικόνας για η προσευχη τησ μετανοιασ

Η προσευχή αύτή του άγίου Έφραίμ του Σύρου, πού λέγεται συνήθως στήν περίοδο τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι μία α­πλή, σύντομη, άλλά γεμάτη άπό δύναμη καί πλούτο πνευματικό προσευχή, τήν όποία μπορούσε νά γράψη μόνο ό μεγάλος Πατήρ Έφραίμ ό Σύρος, «η κιθάρα του Πνεύματος».

Τό τυπικό προβλέπει νά άπαγγέλεται μέ τά μάτια του σώματος καί τά χέρια κατεβασμένα πρός τήν γή, ένώ τά νοερά μάτια άνεβασμένα στόν ούρανό. Νά συνοδεύεται μέ ταπείνωσι, δάκρυα, φόβο Θεού, μετάνοιες προσκυνητές καί έδαφιαίες. Όταν προφέρεται μέ μία τέτοια αίσθηση καί νοερά συμμετοχή, μεταποιεί καί άνακαινίζει ολόκληρη τήν πνευματική ζωή τής ψυχής. Έάν έπιμείνουμε λίγο ε­πάνω στό περιεχόμενο της, θά άποκαλύψουμε ένα θαυμαστό πλού­το μετανοίας, ώστε νά δικαιώνουμε τήν ονομασία της ώς προσευ­χής τής μετανοίας.

Ή προσευχή αύτή λέγεται σ’ όλες τίς έκκλησιαστικές άκολου­θίες του ήμερονυκτίου: στόν έσπερινό, άπόδειπνο, μεσονυκτικό, όρθρο, ώρες καί τυπικά συνολικά εννέα φορές καί οκτώ όταν τελείται ή Λειτουργία τών Προηγιασμένων. Ό άριθμός οκτώ καί έννέα μάς ύπενθυμίζει τόν μέλλοντα αιώνα, πού συμβολίζεται μέ τόν άριθμό ο­κτώ καί τό έννέα τά άγγελικά τάγματα. Είναι ώσάν νά μάς λέγη ότι μόνη η μετάνοια μπορεί νά μάς άξιώση τής μακαρίας ζωής καί κοι­νωνίας μέ τούς άγγέλους.

Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Μήν ἀφῆστε στήν καρδιά σας οὔτε μίσος, οὔτε φθόνο ...

Αποτέλεσμα εικόνας για   16h ''Μήν ἀφῆστε στήν καρδιά σας οὔτε μίσος οὔτε φθόνο

''Μήν ἀφῆστε στήν καρδιά σας οὔτε μίσος οὔτε φθόνο ἐναντίον τοῦ πλησίον, οὔτε ἄλλο νά ἔχετε στό στόμα σας καί ἄλλο στήν καρδιά, γιατί ὁ Θεός δέν ἐμπαίζεται (Γαλ.6,7), ἀλλά βλέπει τά πάντα, καί τά κρυφά καί τά φανερά. 

Το Μυστήριο του Βαπτίσματος!!!

Σχετική εικόνα

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα, θὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ βάπτισμα. Ποιό βάπτισμα; Ὄχι τὸ βάπτισμα τῆς παλαιᾶς διαθήκης, δηλαδὴ τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου. Οὔτε τὸ βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ στὸν Ἰορδάνη. 

Θὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ χριστιανικὸ βάπτισμα, τὸ βάπτισμά μας.
Τὸ βάπτισμα, ἀδελφοί μου, εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ μυστήρια τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. 

Τὸ ἐθέσπισε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ὁ ἱδρυτὴς τῆς Ἐκκλησίας μας εἶπε· «Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται» (Μᾶρκ. 16,16). 
Εἶπε ἀκόμη στοὺς ἀποστόλους· «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28,19).

Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν


Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

Την ελπίδα της σωτηρίας ποτέ μη χάνης και να βοάς προς τον Θεόν και να κλαις

Αποτέλεσμα εικόνας για Πνευματικό νταμάρι οἱ ἀκολουθίες

Την ελπίδα της σωτηρίας ποτέ μη χάνης και να βοάς προς τον Θεόν και να κλαις. Ο Θεός ποτέ δεν παραβλέπει μίαν ψυχήν που θέλει να σωθή και μετανοεί, όσον και αν τραυματίζεται εις τον αγώνα. 

Γνωρίζει ο Θεός, πόσον ασθενής είναι η φύσις μας. Πόθεν θα εύρη την δύναμιν ο πηλός να βαστάζη την πίεσιν του νερού, εάν ο Θεός δεν τον ψήση με την χάριν του Αγίου Πνεύματος;

Γνωρίζει ως αλάνθαστος οφθαλμός ότι μόλις μας αφήση, πίπτομεν και χανόμεθα. Δια τούτο δεν μας αφήνει να πειρασθώμεν, όσον ο διάβολος επιθυμεί. 

Εάν μας άφηνε, συσσώμους θα μας έρριπτε εις την κόλασιν, αλλά ο αγαθός Θεός τον εμποδίζει και τον αφήνει τόσον, όσον δύναται να βαστάξη η κάθε ψυχή. Όσον και αν τραυματισθώμεν εις τον αγώνα, ας μη αποθαρρυνθώμεν, αλλά ας επιμεληθώμεν τας πληγάς μας και ας συνεχίσωμεν τον αγώνα. 

Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

Απόσπασμα Λόγου εις την Προσευχήν

Αποτέλεσμα εικόνας για Πνευματικό νταμάρι οἱ ἀκολουθίες

Προςευχή σωφροσύνης εστί φυλακτήριον, θυμού παιδαγωγία, τύφου καταστολή, μνησικακίας καθάρσιον, φθόνου καθαίρεσις, αδικίας αναίρεσις, ασεβείας επανόρθωσις.

Προςευχή σωμάτων εστίν ισχύς, οικίας ευθηνία, πόλεως ευνομία, βασιλείας κράτος, πολέμου τρόπαιον, ειρήνης ασφάλεια, των διεστώτων συναγωγή, των συνεστώτων διαμονή. . .

Προςευχή παρθενίας εστί σφραγίς, γάμου πίστις, οδοιπόροις όπλον, κοιμωμένων φύλαξ, εγρηγορότων θάρσος, γεωργών ευφορία, ναυτιλλομένων σωτηρία.

Προςευχή κρινομένων συνήγορος, δεδεμένων άνεσις, κεκμηκότων ανάπαυσις, λυπουμένων παραμυθία, χαιρόντων θυμηδία, πενθούντων παράκλησις, γαμούντων στέφανος, γενεθλίων εορτή, αποθνησκόντων εντάφιον.

Προςευχή θεού ομιλία, των αοράτων θεωρία, των επιθυμουμένων πληροφορία, των αγγέλων ομοτιμία, των καλών προκοπή, των κακών αποτροπή, των αμαρτανομένων διόρθωσις, των παρόντων απόλαυσις, των ελπιζομένων υπόστασις.

Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018

Περί ανόητων πιστών

Αποτέλεσμα εικόνας για πιστοι

Κατά τα βυζαντινά χρόνια οι κάτοικοι μιας βυθισμένης στην αμαρτία πόλης είχαν χάσει κάθε ίχνος αιδούς και αντλούσαν ευχαρίστηση επιδιδόμενοι σε κάθε είδους ανομίες. 

Τον ηλικιωμένο αγαθό επίσκοπό τους μάλιστα, που προσπαθούσε να τους νουθετήσει, τον περιφρονούσαν τελείως. Οι κάτοικοι τον κορόιδευαν και τον απαξίωναν σαν να ήταν ζητιάνος. 

Στο τέλος, ο επίσκοπός τους πέθανε και τη θέση του πήρε ένας νεαρός αρχιερέας, ο οποίος αρχίζει να ζει με τρόπο που εξέπληξε αρνητικά ακόμα και τους πιο αμαρτωλούς από αυτούς.

Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

Η συνείδηση και η γνώση του εαυτού μας


«Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερος νικητής στήν γῆ, παρά ἐκεῖνος, πού ἐνίκησε τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του καί κυριαρχεῖ ἐπάνω στά πάθη του».

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ


Νά μήν εἶσαι φοβισμένος ἐξ αἰτίας κάποιου, οὔτε φυσικά καί ἀπό τόν ἴδιο τόν ἑαυτό σου. Στά βάθη τῆς ὑπαρξεώς μας ζῆ ἕνα κριτής, ὁ ὁποῖος δέν μᾶς ἐξαπατᾶ καί ἡ φωνή του εἶναι πολύ σπουδαιότερη ἀπό τήν γνώμη ὅλου τοῦ κόσμου.

Στήν ψυχή τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὁ ὁποῖος δέν ἐλέγχεται ἀπό τήν συνεί­δησί του, ἐνωρίτερα ἤ ἀργότερα, θά ἔλθουν ὅμως στιγμές, πού ἡ φωνή τῆς συνειδήσεώς του θά διαμαρτυρηθῆ μέ ὅλη τήν δύναμί της. Αὐτές εἶναι στιγμές βασανιστικές, στιγμές οἱ ὁποῖες θά κρατήσουν χρόνια καί οἱ ὁποῖες θά εἶναι μόνο ἡ ἀρχή, χωρίς τέλος. Ἀλλοίμονο σ᾿ ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος κλίνει περισσότερο πρός τό κακό καί στό βάθος τῆς ψυχῆς του φωλιάζει ἡ ἁμαρτία.

Ἄνθρωπος λέγεται μόνο ἐκεῖνος πού ξέρει τόν ἑαυτό του. Γιά νά γνωρίσης τόν ἑαυτό σου, εἶναι ἡ δυσκολώτερη καί ἡ ὠφελιμώτερη γνῶσις. Ὁ ἐγωϊσμός μεγαλύνει πάντοτε, ἐσφαλμένα βέβαια, τόν ἑαυτό μας καί τά χαρίσματά μας πρῶτα στά ἰδικά μας μάτια! Δέν εἶναι τίποτε εὐκολώτερο ἀπό τό νά ἀπατᾶσαι ἀπό τόν ἴδιο τόν ἑαυτό σου καί καπνιζόμενος μέ τήν κενοδοξία νά νομίζης ὅτι εἶσαι κάτι, ἐνῶ δέν εἶσαι τίποτε.

Συγχώρηση προσβολών – κρίση του πλησίον


Συγχώρηση προσβολών

Δέν πρέπει νά καλλιεργούμε στην καρδιά μας κακία ή μίσος ενάντια στον πλησίον πού είναι κακόβουλος. Μάλ­λον θά πρέπει νά αγωνιστούμε νά τόν αγαπήσουμε καί νά εί­μαστε όσο τό δυνατό περισσότερο καλοί, ακολουθώντας τή διδασκαλία του Κυρίου μας Ίησού Χρίστου:«αγαπάτε τους έχθρούς υμών, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς» (Ματθ. ε’ 44).

Αν κάποιος σέ προσβάλει μέ οποιοδήποτε τρόπο θά πρέ­πει όχι μόνο νά μήν τόν εκδικηθείς, αλλά αντίθετα νά τόν συγχωρήσεις μέ όλη τήν ψυχή σου, ακόμα κι άν επι­μένει σ’ αυτό, συμμορφούμενος στό λόγο του Θεού: «Έάν μή άφήτε τοις άνθρώποις τά παραπτώματα αυτών, ουδέ ό πατήρ υμών αφήσει τά παραπτώματα υμών» (Ματθ.-στ’ 15)· καί πάλι: «προσεύχεσθε υπέρ τών έπηρεαζόντων υμάς καί διωκόντων υμάς» (Ματθ. ε ‘ 44).

Έτσι, άν αγωνιστούμε όσο εξαρτάται άπό τίς δυνάμεις μας νά εκπληρώσουμε αυτή τήν εντολή, μπορούμε νά ελπίζουμε ότι τό θείο φως θά λάμψει στίς ψυχές μας καί θά ανοίξει σέ μας ό δρόμος γιά τήν άνω Ιερουσαλήμ.

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Νάματα Ἰορδάνεια ..., Σήμερον ὁ Χριστός ..., Δοξολογία (τρίσημος)


(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης
χθές, Σάββατον, 6 Ἰανουαρίου 2018)


Δόξα Πατρί… Ἦχος πλ. β’ Ἀνατολίου
Νάματα Ἰορδάνεια περιεβάλου Σωτήρ, ὁ ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον, καὶ ἔκλινας κορυφὴν τῷ Προδρόμῳ ὁ τὸν οὐρανὸν μετρήσας σπιθαμῇ, ἵνα ἐπιστρέψῃς κόσμον ἐκ πλάνης, καὶ σώσῃς τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Καὶ νῦν… Ἦχος β’ Ἀνατολίου
Σήμερον ὁ Χριστός, ἐν Ἰορδάνῃ ἦλθε βαπτισθῆναι. Σήμερον Ἰωάννης ἅπτεται, κορυφῆς τοῦ Δεσπότου. Αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν ἐξέστησαν, τὸ παράδοξον ὁρῶσαι μυστήριον. Ἡ θάλασσα εἶδε καὶ ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἰδὼν ἀνεστρέφετο. Ἡμεῖς δὲ οἱ φωτισθέντες βοῶμεν….


Δοξολογία Μεγάλη
Εἰς ἦχον β’ ( τρίσημος )

… Δόξα τῷ φανέντι Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς ὀφθέντι, καὶ φωτίσαντι τὸν κόσμον.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Προδρόμου


(Ζωντανή ἠχογράφηση στον Ι.Ν. Παντανάσσης Κατερίνης
σήμερα, Κυριακῇ, 7 Ἰανουαρίου 2018)


Ἀπολυτίκιον, Ἦχος β’

Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων, σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον. Ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοῖς ἐν ᾄδῃ, Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Οι Προδρομίτες στην Παντάνασσα (φωτογραφίες)



Ἑβδομαδιαῖον Πρόγραμμα Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν


Ὁδηγός καί Λυτρωτής


«Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1,29)

Χθὲς, ἀγαπητοί μου,τελείωσε τὸ Δωδεκαήμερο, ποὺ διαρκεῖ ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα μέχρι τὰ Φῶτα, ἐξαιρουμένης τῆς παραμονῆς τῶν Φώτων. Μετὰ τὸ Δωδεκαήμερο πρώτη ἑορτὴ ποὺ ἀκολουθεῖ εἶνε ἡ σύναξις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ, σήμερα.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἀνθρώπινα ἐγκώμια· τὸν ἐγκωμίασε ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ὅταν εἶπε, ὅτι μέσ᾿ στὰ πλήθη τῶν ἀνθρώπων ποὺ γεννήθηκαν ὣς τότε ἀνώτερος ἀπ᾿ ὅλους εἶνε αὐτός (βλ. Ματθ. 11,11). Εἶνε ὑπεράνω τοῦ Νῶε, τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰακώβ, τῶν πατριαρχῶν, ὑπεράνω ὅλων τῶν μεγάλων ἀνδρῶν. Γεννήθηκε διὰ θαύματος ἀπὸ γέροντες γονεῖς, τὸν Ζαχαρία καὶ τὴν Ἐλισάβετ ποὺ ἦταν καὶ στείρα. Ὅσο μπορεῖ ἀπὸ μιὰ πέτρα ν᾿ ἀνθίσῃ λουλούδι, ἄλλο τόσο ἦταν δυνατὸν κι ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς Ἐλισάβετ νὰ γεννηθῇ παιδί.

Ἔμβρυο ἀκόμη, σκίρτησε μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του ὅταν ἐκείνη ὑποδεχόταν τὴν ἐπίσης ἔγκυο ὑπεραγία Θεοτόκο. Ἀπὸ τότε ἦταν ἁγιασμένος. Ὅπως μερικοὶ εἶνε Ἰοῦδες, τέκνα κατάρας ἐκ κοιλίας μητρός, ἔτσι κάποιοι ἄλλοι εἶνε εὐλογημένοι ἀπὸ τὰ σπάργανά τους.

Ὅταν μεγάλωσε, δὲν ἔμεινε στὸν κόσμο· βγῆκε ἔξω,πῆγε στὴν ἔρημο, στὸ σχολεῖο τῶν μεγάλων ἀνδρῶν. Ἐκεῖ ἔζησε μιὰ ζωὴ – ἔλεγχο τῆς σημερινῆς καταναλωτικῆς κοινωνίας ποὺ σύνθημά της ἔχει «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13. Α΄ Κορ. 15,32). 

Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018

Πρόγραμμα Λειτουργικῆς Ζωῆς Ἐνορίας (08.01 - 19.02.2018)

Τά νερά τοῦ Ἰορδάνη ...


Τὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνη, ὅπου εἶχαν πλυθεῖ ὅλοι οἱ ἁμαρτωλοὶ ποὺ εἶχαν ἔλθει στὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστὴ ὁμολογώντας τὸ κακὸ ποὺ βάραινε τὴ ζωή τους, ἦσαν βαριὰ, θανατηφόρα. Σ’ αὐτὰ τὰ νερὰ ὁ Κύριος καταδύεται σηκώνοντας στοὺς ὤμους Του τὴν θνητὴ φύση.

Κάθε Θεία Λειτουργία εἶναι Θεοφάνεια

Αποτέλεσμα εικόνας για "Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός

Για εμάς τους Χριστιανούς το κεντρικό σημείο του σύμπαντος και η ύψιστη έννοια της ιστορίας ολόκληρου του κόσμου είναι ο ερχομός του Ιησού Χριστού, ο οποίος δε θα διαψεύσει τα αρχέτυπα της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά θα τα επαληθεύσει, αποκαλύπτοντας σ’ εμάς το πραγματικό τους μεγαλείο και θα δώσει νέες διαστάσεις σε όλα τα πράγματα, αιώνιες και ατέλειωτες. 

Η νέα Διαθήκη του Χριστού αναγγέλλει την αρχή μιας νέας περιόδου στην ιστορία του ανθρώπινου γένους. Τώρα η θεία σφαίρα ακτινοβολεί στο ανεξερεύνητο μεγαλείο της αγάπης και της ταπεινότητας του Θεού και πατρός μας, ενώ ο ερχομός του Χριστού θ’ αλλάξει τα πάντα, θα φέρει τη νέα αποκάλυψη που θα επηρεάσει τη μοίρα της όλης δημιουργίας, του κόσμου ολόκληρου.

Κι έτσι Αυτός εμφανίστηκε. Αυτός στον οποίο ο κόσμος χρωστούσε τη δημιουργία του· εκτός όμως από σπάνιες εξαιρέσεις, «ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω» (Ιωάν. 1,10). Το γεγονός ήταν ανυπολόγιστα πάνω απ’ την αντίληψη ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Ο πρώτος που τον αναγνώρισε ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής και γι’ αυτό ειπώθηκε γι’ αυτόν ότι ήταν «ο μείζων εν γεννητοίς γυναικών» και το τέλος του νόμου και των προφητών (Ματθ. 11,9-13).

Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018

Ἡ ἐμφάνισις τοῦ Προδρόμου


Ματθ. 3,1-6. Μάρκ. 1,1-8, Λουκ. 3,1-6. Φθινόπωρον ἢ Χειμὼν τοῦ 26 μ.Χ.

Γνωρίζομεν ἐκ τοῦ Λουκᾶ 1,80, ὅτι ὁ Πρόδρομος εὑρίσκετο εἰς τὴν ἔρημον τῆς Ἰουδαίας. Ἡ ἔρημος αὕτη ἦτο περιοχὴ εὑρισκομένη ἀνατολικῶς τῆς Ἰουδαίας καὶ δυτικῶς τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης, πλησίον τῆς γενέτειρας τοῦ Προδρόμου.

«Ἐν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ἡγεμονεύοντος Ποντίου Πιλάτου τῆς Ἰουδαίας καὶ τετραρχοῦντος τῆς Γαλιλαίας Ἡρώδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετραρχοῦντος τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς Ἀβιληνῆς τετραρχοῦντος, ἐπ’ ἀρχιερέως Ἄννα καὶ Καϊάφα, ἐγένετο ρῆμα Θεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην τὸν τοῦ Ζαχαρίου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ». Μὲ ἄλλα λόγια κατὰ τὸ 15ον ἔτος τῆς ἡγεμονίας τοῦ Ρωμαίου αὐτοκράτορος Τιβερίου, ὅτε ἡγεμὼν τῆς Ἰουδαίας ἦτο ὁ Πόντιος Πιλάτος, τετράρχης, ἡγεμὼν δηλαδὴ τῆς Γαλιλαίας ὁ Ἡρώδης, τετράρχης, ἡγεμὼν τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος περιοχῆς ὁ Φίλιππος ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἡρώδου, τετράρχης τῆς Ἀβιληνῆς ὁ Λυσανίας καὶ ἀρχιερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις ὁ Ἄννας καὶ Καϊάφας, ἔλαβε τὴν ἐντολὴν ὁ Πρόδρομος νὰ ἐξέλθῃ ἐκ τῆς ἐρήμου του εἰς τὴν δημοσίαν αὐτοῦ δρᾶσιν. 

Καὶ πράγματι «ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις» κατὰ τὰς ὁποίας βασιλεύουν oἱ ἀνωτέρω ἀναφερθέντες ἄρχοντες εἰς τὰς ἀναφερθείσας χώρας «παραγίνεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας». Ἡ ἔρημος αὕτη εἰς τὴν ὁποίαν αἰφνιδίως ἦλθεν ὁ Πρόδρομος ἐκ τῆς ἐρήμου εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκετο, ἦτο ἔρημος ἐξ ἀνθρώπων καὶ βλαστήσεως καὶ ἔκειτο βορειοδυτικῶς τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης ἑκατέρωθεν τοῦ Ἰορδάνου καὶ ὅπως λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου».

Ὁ Ἄγγελος ἐκάλυψε τό πρόσωπον μέ τάς πτέρυγάς του διά νά μή βλέπῃ κ᾿ ἔφυγε δρομαῖος

Σχετική εικόνα

Ἀνέβη εἰς μέγα κτίριον πλουσίως φωτισμένον. Ἦσαν ἐκεῖ πολλὰ δωμάτια μὲ τραπέζας, κ᾿ ἐπάνω των ἔκυπτον ἄνθρωποι μετροῦντες ἀδιακόπως χρήματα, παίζοντες μὲ χαρτία. 

Ὠχροὶ καὶ δυστυχεῖς, ὅλη ἡ ψυχή των ἦτο συγκεντρωμένη εἰς τὴν ἀσχολίαν ταύτην. Ὁ Ἄγγελος ἐκάλυψε τὸ πρόσωπον μὲ τὰς πτέρυγάς του διὰ νὰ μὴ βλέπῃ κ᾿ ἔφυγε δρομαῖος.

Εἰς τὸν δρόμον συνήντησε πολλοὺς ἀνθρώπους, ἄλλους ἐξερχομένους ἀπὸ τὰ καπηλεῖα, οἰνοβαρεῖς, καὶ ἄλλους κατερχομένους ἀπὸ τὰ χαρτοπαίγνια, μεθύοντας χειροτέραν μέθην. 

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2018

Τό νέο ἔτος


Εἶναι παλιὸ τὸ ἔθιµο: τὴν παραµονὴ τοῦ Νέου Ἔτους, ὅταν τὸ ρολόι κτυπήσει µεσάνυχτα, σκεφτόµαστε τὶς ἐπιθυµίες µας γιὰ τὸ νέο ἔτος καὶ προσπαθοῦµε νὰ εἰσέλθουµε στὸ ἄγνωστο µέλλον µ’ ἕνα ὄνειρο, προσδοκώντας ταυτόχρονα τὴν ἐκπλήρωση κάποιας ἀγαπητῆς µας ἐπιθυµίας. 

Σήµερα, γιὰ ἄλλη µιὰ φορὰ βρισκόµαστε µπροστὰ σ’ ἕνα νέο ἔτος. Τί ἐπιθυµοῦµε γιὰ τοὺς ἴδιους, γιὰ τοὺς ἄλλους, γιὰ τὸν καθένα; Ποιὸ εἶναι τὸ τέλος ὅλων µας τῶν ἐλπίδων; Ἡ ἀπάντηση εἶναι µονίµως ἡ ἴδια αἰώνια λέξη: εὐτυχία. Εὐτυχὲς τὸ Νέο Ἔτος! Εὐτυχία γιὰ τὸ Νέο Ἔτος! Ἡ ἰδιαίτερη εὐτυχία ποὺ ἐπιθυµοῦµε εἶναι φυσικὰ διαφορετικὴ καὶ προσωπικὴ γιὰ τὸν καθένα, ἀλλὰ ὅλοι µας µετέχουµε στὴν κοινὴ πίστη πὼς αὐτὸ τὸ ἔτος ἡ εὐτυχία θὰ µᾶς πλησιάσει, πὼς µποροῦµε νὰ ἐλπίσουµε σ’ αὐτὴ µὲ προσδοκία. 

Πότε ὅµως εἶναι κάποιος ἀληθινὰ εὐτυχισµένος; Μετὰ ἀπὸ αἰῶνες ἐµπειρίας καὶ γνώσης σχετικὰ µὲ τὸν ἄνθρωπο, δὲν µποροῦµε πλέον νὰ ἐξισώσουµε τὴν εὐτυχία µὲ ὁποιοδήποτε ἐξωτερικὸ γνώρισµα, π.χ. χρήµατα, ὑγεία, ἐπιτυχία κλπ. Γνωρίζουµε πὼς τίποτε ἀπ’ ὅλα αὐτὰ δὲν ἀνταποκρίνεται πλήρως σ’ αὐτὴ τὴ µυστηριώδη καὶ πάντοτε φευγαλέα ἔννοια τῆς εὐτυχίας. Εἶναι σαφὲς πὼς ἡ φυσικὴ ἄνεση φέρνει εὐτυχία, ἀλλὰ καὶ ἄγχος. Ἡ ἐπιτυχία φέρνει εὐτυχία, ἀλλὰ καὶ φόβο. 

Ὁ ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ (1759-1833) - Σύντομες διδασκαλίες τοῦ ἁγίου

Αποτέλεσμα εικόνας για διδασκαλιεσ οσιου σεραφειμ σαρωφ

Α. Περὶ Θεοῦ.

Ὁ Θεὸς εἶναι φωτιὰ ποὺ θερμαίνει καὶ φλογίζει τὴν καρδιά. Ἂν νοιώσουμε λοιπὸν στὴν καρδιὰ μας ψυχρότητα, ἂς ἐπικαλεσθοῦμε τὸν Κύριο γιὰ νὰ ἔρθει νὰ μᾶς θερμάνει ἐμπνέοντάς μας ἀγάπη πρὸς Αὐτὸν καὶ πρὸς τὸν πλησίον.

Οἱ πατέρες ἔλεγαν: Ἀναζήτησε τὸν Κύριο, ἀλλὰ μὴν ἐρευνᾶς περίεργα ποῦ βρίσκεται. Ὅπου βρίσκεται ὁ Θεός, ἐκεῖ δὲν ὑπάρχει κακό. Ὅσα προέρχονται ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι εἰρηνικὰ καὶ ὠφέλιμα καὶ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὴν αὐτομεμψία καὶ τὴν ταπείνωση.

Ὁ Θεὸς φανερώνει τὴν φιλανθρωπία Του ὄχι μόνο ὅταν κάνουμε τὸ καλό, ἀλλὰ καὶ ὅταν Τὸν προσβάλλουμε καὶ Τὸν παροργίζουμε μὲ τὶς ἁμαρτίες μας. Πόσο μακρόθυμα ὑπομένει τὰ παραπτώματά μας! Ἀλλὰ καὶ ὅταν τιμωρεῖ, μὲ πόση συμπάθεια τιμωρεῖ!

Ὁ Θεὸς εἶναι βέβαια δίκαιος, ἀλλὰ συνήθως ἡ δικαιοσύνη Του δὲν φαίνεται στὴ ζωή μας… Ὁ Δαβὶδ τὸν ὠνόμαζε δικαιοκρίτη. Ὁ Υἱὸς Του ὅμως μᾶς ἔδειξε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι περισσότερο ἀγαθὸς καὶ εὔσπλαγχνος. Ἂν καὶ εἴμαστε ἁμαρτωλοί, ἦρθε καὶ σταυρώθηκε γιά μᾶς!

Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2018

Πρωτοχρονιά καί Ἅγιος Βασίλειος


Η 1η Ιανουαρίου καθιερώθηκε ως πρώτη του έτους από τον Αυτοκράτορα της Ρώμης Ιούλιο Καίσαρα, που μεταρρύθμισε το Ημερολόγιο το 45 π.Χ. Μέχρι τότε πρωτοχρονιά στη Δύσι εθεωρείτο η 1η Μαρτίου. Κατά τη Βυζαντινή περίοδο η χρονολόγησι γινόταν με βάσι το υποτιθέμενο έτος κτίσεως του κόσμου και τις Ινδικτιώνες, ενώ πρωτοχρονιά ήταν η 1η Σεπτεμβρίου, ήδη από το 312 μ.Χ., βάσει διατάγματος του Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου.

Αυτή την 1η Σεπτεμβρίου καθαγίασε κ’ η Εκκλησία μας ως αρχή του νέου έτους, κι αυτήν τιμά λειτουργικώς μέχρι σήμερα. Ο Άγιος Ιερομάρτυς Κύριλλος Λούκαρις, κατά την β πατριαρχεία του στον Οικουμενικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, το 1623, καθιέρωσε την χρονολόγησι από θεογονίας (δηλ. από της Γεννήσεως του Χριστού), αντί της από κοσμογονίας που ίσχυε και σε μας ως τότε. Εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά όμως παρέμεινε η 1η Σεπτεμβρίου. 

Η ακολουθία της 1ης Σεπτεμβρίου στο Μηναίο είναι άμεσα και απόλυτα συνδεδεμένη με το νέο έτος. Διαβάζουμε στο Συναξάρι: «Τη Α τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου, Αρχή της Ινδίκτου, ήτοι του νέου έτους. Ίνδικτον ημίν ευλόγει νέου χρόνου, ω και Παλαιέ, και δι’ ανθρώπους Νέε». Γι’ αυτό στο Οικουμενικό Πατριαρχείο την 1η Σεπτεμβρίου γίνεται επίσημη τελετή ευλογίας του νέου χρόνου. 

Ἡ περιτομή τοῦ Κυρίου καί ἡ ἀπαραίτητη δική μας


Ἡ περιτομὴ τοῦ Κυρίου καὶ ἀπαραίτητη δική μας περιτομὴ

Κάθε πρώτη Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει καὶ τὰ ἡμερολόγια γράφουν «Περιτομὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ». Ὁμολογουμένως λίγα γνωρίζουμε ὡς χριστιανοὶ γι’ αὐτὴ τὴ γιορτή. Ἂς καταθέσουμε λίγες ἁπλὲς σκέψεις μας σὲ στὺλ τούτη τὴ φορὰ ἐρωταπαντήσεων, γιὰ χάρη συντομίας.


- Τί ἦταν ἡ περιτομή;

Ὅταν τὸ παιδὶ συμπλήρωνε τὶς ὀκτὼ μέρες ἀπὸ τὴ γέννησή του, οἱ Ἰουδαῖοι, τὸ ἔφερναν στὸν ἐντεταλμένο τῆς Ἰουδαϊκῆς θρησκείας καὶ μὲ κοφτερὴ πέτρα ἢ μὲ χαλύβδινο μαχαίρι τὸ «μοὲλ» ἔκοβαν τὴν πόσθη τοῦ ἀνδρικοῦ γεννητικοῦ ὀργάνου. Αὐτὸ συνέβη καὶ στὸν Ἰησοῦ, περιετμήθη κι Αὐτὸς ὀκτὼ μέρες μετὰ τὴν γέννησή Του κι ἔλαβε τὸ ὄνομα Ἰησοῦς.(Λουκ. 2, 5). Ἰησοῦς εἶναι ἑλληνικὸς ὅρος ἀπὸ τὸ Ἑβραϊκὸ Γεσούα. Εἶναι τὸ αὐτὸ μὲ τὸ ὄνομα «Ἐμμανουὴλ» ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἠσαΐας, καὶ σημαίνει «ὁ Θεὸς εἶναι μαζί μας».

Εὐχές